SETki inspiracji
Blog Grupy SET
Slider

85. Oś szkolenia i dobór struktur szkoleniowych.

To już trzeci z cyklu wpis mocno koncentrujący się na projektowaniu szkoleń. Dziś tematem przewodnim jest oś szkolenia i dobór struktur szkoleniowych.

 

Dobrze zaprojektowany program szkoleniowy z jednej strony wzmacnia proces uczenia się poszczególnych uczestników, a z drugiej strony jest dla nich atrakcyjny w formie. Stawia to przede mną – jako projektantem szkolenia –  swoistego rodzaju wyzwanie dobrania takiej logiki szkolenia i takich technik szkoleniowych, które będą realizowały cele szkoleniowe, a jednocześnie będą uwzględniały psychologiczne procesy uczenia się, tj. mechanizmy, które decydują o tym, czy ostatecznie nabywamy kompetencje czy też nie. Techniki szkoleniowe muszą też mieć atrakcyjną formę, która pomoże zwiększyć zaangażowanie uczestników i ich motywację do aktywnego eksperymentowania z nowymi umiejętnościami.

 

Gdy mam już zaprojektowane cele szkoleniowe i stworzony katalog tematów/pojęć, które będę poruszał podczas szkolenia, zabieram się za przygotowanie osi logicznej szkolenia.

 

Czym jest oś logiczna szkolenia?

 

Często nazywam ją kręgosłupem szkolenia. Jest to schemat podpowiadający mi, w jaki sposób ułożyć kolejność zagadnień, które będę poruszał. Oś wprost podpowiada od czego zacząć, przez co przejść i na czym zakończyć szkolenie w części poświęconej modułom merytorycznym. Najczęściej korzystam z dwóch (nie jedynych) schematów podpowiadających mi w jaki sposób ułożyć treści szkoleniowe.

 

 

Schemat 1 – PROCES

 

Oś szkolenia oparta o proces jest dość prosta w swojej formie. Najłatwiej będzie na przykładzie szkolenia, np. z technik sprzedaży, w którym logika może opierać się na etapach rozmowy handlowej:

  • Techniki otwarcia rozmowy handlowej.
  • Analiza potrzeb klienta.
  • Prezentacja produktu.
  • Radzenie sobie z obiekcjami.
  • Finalizacja sprzedaży.

 

Poszczególne moduły są logiczną konsekwencją od badania potrzeb po finalizację sprzedaży i układają się w proces rozmowy sprzedażowej. Zamiana kolejności poszczególnych modułów i zachowanie logiki szkolenia jest praktycznie niemożliwe.

 

Niekiedy sama tematyka szkolenia wymusza oparcie struktury szkolenia o oś jaką jest PROCES. Czasami jest tak, że najpierw muszę zdobyć umiejętność A, by móc rozwinąć umiejętność B. Bez wiedzy i umiejętności z obszaru A nie jestem wstanie zrobić kroku do obszaru B i kolejnych.

 

 

Schemat 2 – PUZZLE

 

Innym modelem, z którego często korzystam projektując szkolenie, jest model osi szkolenia „PUZZLE”. Poszczególne elementy szkolenia – moduły – w konsekwencji tworzą całość.

 

Przykładem może być rozwój umiejętności menadżerskich w trakcie, którego będę rozwijał umiejętności dyrektywnego i coachingowego wspierania pracowników oraz budowania prawidłowych relacji szef-podwładny i stawiania wymagań. Podczas szkolenia mogę zacząć od wspierania pracowników i skończyć na stawianiu wymagań lub odwrotnie. Nie ma tu zależności jaką mamy w PROCESIE. W dużym uproszczeniu – mogę nauczyć się jak prowadzić profesjonalny instruktaż 4xP, nie wiedząc wcześniej czym jest i jak wygłaszać expose szefa, i odwrotnie. Jednak połączenie tych dwóch obszarów daje mi dwa elementy z całościowego modelu kompetencji menadżerskich: budowanie prawidłowych relacji szef-podwładny i wspieranie pracowników w rozwoju. Jak uzupełnię to o menadżerską linię interwencji, to mam trzy grupy kompetencji układające się w poszczególne moduły:

 

  • Moduł 1 – Budowanie relacji szef-podwładny.
  • Moduł 2 – Wspieranie pracowników w rozwoju.
  • Moduł 3 – Stawianie wymagań pracownikom.

 

W tym przypadku logika szkolenia nie jest oparta o etapy procesu, tylko składowe jakiejś większej całości.

 

Niezależnie od tego czy szkolenie projektuje w oparciu o oś PROCES czy PUZZLE, poszczególne moduły łączę tak zwanymi „mostami”, aby sprawić poczucie ciągłości i konsekwencji przerabianego materiału. Dobrze zaprojektowana logika szkolenia wsparta „mostami” ułatwia mi jako trenerowi prowadzenia szkolenia, a uczestnikom odbiór.

 

Projektując szkolenie, cały czas myślę o dwóch kluczowych elementach – jak efektywnie nauczyć nowej umiejętności i jakie techniki szkoleniowe dobrać, aby zwiększyć szanse na zastosowanie tych umiejętności w praktyce, poza salą szkoleniową. Tu dochodzę do ostatniego obszaru, którym jest trening w praktyce i koncentracja na zwiększeniu szans na zastosowanie nowych umiejętności poza salą szkoleniową. Projektując szkolenie mam do wykorzystania szereg struktur i technik, które mogę zastosować przed szkoleniem, podczas szkolenia i po szkoleniu, aby wspierać wdrożenie nowych umiejętności.

 

To będzie temat kolejnego wpisu i już dzisiaj zapraszam Cię do jego przeczytania.

 

 

Udostępnij
O autorze: Marcin Szpak
Nade wszystko trener, pasjonat nowych technologii. Niezrównana ciekawość świata i mocny dystans do siebie samego powodują, że Marcin konsekwentnie realizuje własne plany i chętnie dzieli się wszystkim, co mu w tym pomaga, ale też tym, co staje mu na drodze. Pisze o swoich sukcesach i o potknięciach. Żywy przykład na prawdziwość równania: Marzenia (Cel) + Praca (Ciężka) = Osiągnięcia.
2 komentarze
  1. Iza 14 listopada 2018 at 09:56

    Bardzo przydatny artykuł. Wnikliwa, ekspercka wiedza, pomocna przy projektowaniu profesjonalnych szkoleń. Świetnie porządkująca, rozjaśniająca i ułatwiająca projektowanie. Dziękuję! :)

  2. Marcin Szpak 19 listopada 2018 at 08:14

    Bardzo się cieszę, że artykuł się spodobał. Zachęcam do sprawdzenia innych o projektowaniu szkoleń bo mamy ich kilka na naszym blogu.

Napisz komentarz