Dziś staramy się uporządkować poletko asertywności – czym jest, czym nie jest a nade wszystko, czy nie stawiamy jej dziś nade wszystko.
To – rzecz jasna – bardzo pożądana i przydatna umiejętność, ale czy zawsze i wszędzie?
Posłuchaj i zgódź się z nami lub nie, ale uprzedzamy, że potraktowaliśmy temat w dość rzadki sposób.
Posłuchaj!
Jak słuchać naszego podcastu:
Możesz słuchać go praktycznie wszędzie zarówno na urządzeniu stacjonarnym, jak również mobilnym (smartfon, tablet, smartwatch). Nasz podcast dostępny jest dla Ciebie…
Jeśli chcesz, aby inne osoby poznały nasz podcast, zostaw recenzję w iTunes. Dzięki temu podcast będzie wyżej w rankingach i dotrze do większej liczby osób.
Z opóźnieniem wysłuchałam podcastu o asertywności, no ale lepiej późno niż wcale:)
refleksji kilka mi się pojawiło, ale to co chyba dla mnie najważniejsze,a co wybrzmiało w Twojej wypowiedzi to kwestia świadomych decyzji i priorytetów w życiu. To na co się zgadzamy w relacji zawodowej, a czego byśmy nie zrobili być może w innej sytuacji zwykle nie jest tylko brakiem kompetencji społecznych, niskiej samooceny czy doświadczen życiowych. Przyczyn jest wiele a ich rozeznanie wcale niełatwe, choć inni zwykle wiedzą lepiej od nas co powinniśmy zrobić, jak się zachować, itp. itd. Ważne moim zdaniem jest to byśmy wiedzieli dlaczego się na to zgadzamy, jakie sa tego koszty i na jak długo decyzujemy sie być w takiej sytuacji. Zdystansowanie i świadoma decyzja znacząco wpływają na nasz komfort w niedogodnej sytuacji życiowej.Pozwalają poprostu wytrzymać to co trudne.Po co? dla wazniejszego byc może celu, o czym mówiłeś.
I ostatnia refleksja dotycząca menedżerów, liderów, wszystkich, którzy kierują lub przewodzą innym(możesz być liderem w swoim domu, więc dotyczy też rodziny):) Nie zgadzam się, że w imię wyższego celu można ludzi traktować w opisany poprzez osobę S.Jobsa sposób. Za sukcesem stoi tysiące ludzi poranionych, upokorzonych, których wartość podważono, a którzy sobie niekoniecznie poradzili z tym widząc DZIEŁO końcowe. To oczywiście uwaga nie do Ciebie, a raczej chęć poddania refelkcji tezy “że cel uświeca środki”. Ofiar na tym ołtarzu mnóstwo. Pozdrawiam i odsłuchuję następne:) Magda
Magda, w zupełności się zgadzam z tym, co piszesz o Jobsie. Podobne historie idą za Rayem Krocem (właściciel McDonalda), czy wspomnianym w podcaście Elonem Muskiem od Tesli. Nie opisałbym ich zachowań, jako asertywne, a raczej agresywne. Tak, czy inaczej w kryteriach biznesowych osiągnęli sukces i zbudowali potężne organizacje. Nie chciałem powiedzieć, że ich usprawiedliwiam i, że w imię wyższego celu można traktować ludzi przedmiotowo. Jedynie, że takie działania też maja miejsce i są pewnym sposobem na osiąganie celów. Sposobem, którego nie pochwalam;)
Dziękuję za odsłuchanie i komentarz:)
Adam.
Z opóźnieniem wysłuchałam podcastu o asertywności, no ale lepiej późno niż wcale:)
refleksji kilka mi się pojawiło, ale to co chyba dla mnie najważniejsze,a co wybrzmiało w Twojej wypowiedzi to kwestia świadomych decyzji i priorytetów w życiu. To na co się zgadzamy w relacji zawodowej, a czego byśmy nie zrobili być może w innej sytuacji zwykle nie jest tylko brakiem kompetencji społecznych, niskiej samooceny czy doświadczen życiowych. Przyczyn jest wiele a ich rozeznanie wcale niełatwe, choć inni zwykle wiedzą lepiej od nas co powinniśmy zrobić, jak się zachować, itp. itd. Ważne moim zdaniem jest to byśmy wiedzieli dlaczego się na to zgadzamy, jakie sa tego koszty i na jak długo decyzujemy sie być w takiej sytuacji. Zdystansowanie i świadoma decyzja znacząco wpływają na nasz komfort w niedogodnej sytuacji życiowej.Pozwalają poprostu wytrzymać to co trudne.Po co? dla wazniejszego byc może celu, o czym mówiłeś.
I ostatnia refleksja dotycząca menedżerów, liderów, wszystkich, którzy kierują lub przewodzą innym(możesz być liderem w swoim domu, więc dotyczy też rodziny):) Nie zgadzam się, że w imię wyższego celu można ludzi traktować w opisany poprzez osobę S.Jobsa sposób. Za sukcesem stoi tysiące ludzi poranionych, upokorzonych, których wartość podważono, a którzy sobie niekoniecznie poradzili z tym widząc DZIEŁO końcowe. To oczywiście uwaga nie do Ciebie, a raczej chęć poddania refelkcji tezy “że cel uświeca środki”. Ofiar na tym ołtarzu mnóstwo. Pozdrawiam i odsłuchuję następne:) Magda
Magda, w zupełności się zgadzam z tym, co piszesz o Jobsie. Podobne historie idą za Rayem Krocem (właściciel McDonalda), czy wspomnianym w podcaście Elonem Muskiem od Tesli. Nie opisałbym ich zachowań, jako asertywne, a raczej agresywne. Tak, czy inaczej w kryteriach biznesowych osiągnęli sukces i zbudowali potężne organizacje. Nie chciałem powiedzieć, że ich usprawiedliwiam i, że w imię wyższego celu można traktować ludzi przedmiotowo. Jedynie, że takie działania też maja miejsce i są pewnym sposobem na osiąganie celów. Sposobem, którego nie pochwalam;)
Dziękuję za odsłuchanie i komentarz:)
Adam.